کد مطلب:109520 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
[صفحه 365] حكمه الاخلاق بود برای من در گذشته برادری در راه خدا و بزرگ می نمود او را در چشم من كوچك بودن دنیا در چشم او و بود بیرون آینده از تسلط شكم خود پس آرزو نمی كرد آنچه را كه نمی یافت و بسیار به كار نمی برد هرگاه می یافت و بیشتر روزگار خود خاموش بود اگر سخن می گفت غلبه می كرد بر گویندگان و فرومی نشاند تشنگی سئوال كنندگان را و بود ناتوان و ضعیف شمرده شده پس اگر پیش می آمد زمان كوشش پس او شیر بیشه و مار پر زهر بیابان بود دلیل نمی آورد تا می آمد نزد قاضی و توبیخ نمی كرد كسی را بر آنچه می یافت عذر را در مانند آن تا می شنید عذرآوردن او را و شكایت نمی كرد از دردی مگر هنگام بهبودی از آن و انجام می داد آن چه را كه می گفت و نمی گفت آنچه را كه نمی كرد و اگر مغلوب می شد بر گفتار مغلوب نمی شد بر خاموشی و بود بر شنیدن حریص تر از آن بر گرفتن و اگر ناگهان رومی آورد او را دو امر نگاه می كرد كدام آن دو نزدیكتر بود به خواهش نفس مخالفت می كرد با آن و بر شما باد این خصلتها جدا نشوید از آنها و رغبت كنید به آنها و اگر توانائی ندارید (به همه آنها) بدانید فراگرفتن اندك بهتر است از رها كردن بسیار
صفحه 365.